Bu yaklaşımın
üzerinde
durduğu
önemli
noktalardan
birisi
de,
öğretmenlerin
ne
öğreteceklerini
iyi
bilmelerinin
yeterli
olmadığı
bunun
yanında,
nasıl
öğretecekleri
konusunda
da
bilgi
sahibi
olmaları
gerektiğidir.
Öğretmen
hem
motive
edici
olmalı
hem
de
sınıf
içerisinde
ortaya
konanların,
öğrenciler
tarafından
benimsenmesini
sağlamalıdır.
Böyle
bir
sınıf
ortamı
için
öğretmen
şunları
yapmalıdır:
Her şeyi bilemeyebileceğini kabul etmeli ama öğrenciler için bir
rehber
olduğunun
da
bilincinde
olmalıdır.
Anahtar sorular sormalı ve bu yolla öğrencilere kendi kendilerine
öğrenme
konusunda
örnek
olmalıdır.
Hangi görüşü savunuyor oluyorsa olsun tüm öğrencilerin ön bilgilerine
ve
fikirlerine
saygı
duymalıdır.
Öğrencileri bildiklerini değişik yollarla aktarmak konusunda yüreklendirmelidir.
Öğrencileri işbirlikli çalışmalarda etkin olarak rol almaya teşvik
etmelidir.
Öğrencileri zaman zaman şaşırtmalı ve ilgiyi canlı tutup, tahminler
yaptırmalıdır.
Öğrencileri hayal güçlerini kullanmaya ve çözüm önerileri sunmaya
teşvik
etmelidir.
Öğrencileri kendi etkinlikleri ve geliştirdikleri materyaller üzerinde
tartıştırmalıdır.
Öğrencilere fikirlerini ve önerilerini gerçekleştirmeleri için ön
ayak
olmalı.
Bunları gerçekleştirebilmek
için,
bu
yapının
tek,
iç
içe
ve
bir
denge
içerisinde
olması
önemlidir.
STORYLİNE
YÖNTEMİ’NİN
faydalarından
biri
de
öğrencilerin
yaratıcılıklarını
temele
alarak
ilerlemeci
ve
birbirine
bağlı
etkinlikleri
hikaye
süreci
içine
almasıdır.
Öğretmen
daha
önceden
bu
süreci
planlamış
olmasına
rağmen
öğrenciler
kendi
yaratıcılıklarıyla
bu
sürece
etki
edebilmekte
ve
akışını
değiştirebilmektedirler
(Bell
1994:13).
