STORYLİNE
YÖNTEMİ,
yapılandırmacı
yaklaşıma
göre
şekillenmekte
ve
bizzat
uygulanışında
yer
alınmadığı
sürece
tam
olarak
anlaşılması
güçtür.
Aşağıdaki
bölümlerde,
STORYLİNE
YÖNTEMİ
için
kritik
olan
dört
önemli
başlıktan
söz
edilecektir.
Bunlar;
zamanlama,
planlama,
öğretmen
takımı
ve
gruplamadır.
Bu
dört
başlık,
STORYLİNE
YÖNTEMİ’NİN
diğer
yöntemlerden
ayrıldığı
noktaları
göstermektedir.
Bir
çok
STORYLİNE
YÖNTEMİ
hizmet
içi
eğitim
kursu
alan
öğretmen,
okullarına
dönüp
bu
yaklaşımı
uygulamaya
başladığında
bir
çıkmaza
girmekte.
Çünkü
ders
programlarını
sınırlayamamakta
ve
STORYLİNE
YÖNTEMİ’NE
uyumlu
hale
getirememektedirler.
Bu
durumda
öğretmenler,
STORYLİNE
YÖNTEMİ’NİN
çok
uzun
sürdüğünü
düşünmekte
ve
yarıda
bırakma
ya
da
gereken
zamanı
tanımama
yollarına
gitmektedirler.
Eğer
öğretmenler
klasik
ders
işleme
sürelerine
bağlı
kalırlarsa
ve
STORYLİNE
YÖNTEMİ’Nİ
uygulamaya
çalışırlarsa,
STORYLİNE
YÖNTEMİ
sadece
bir
yama
olmakta
ve
program
için
yeni
bir
yapı
sağlamamaktadır
(Harknes;
Akt.
Creswell
1997:13).
Zamanlama: STORYLİNE YÖNTEMİ’NE ayrılacak olan zaman
çeşitli
şekillerde
olabilmektedir.
Kimi
uygulayıcılar
tüm
bir
öğretim
yılını
STORYLİNE
YÖNTEMİ’YLE
işlemişken,
kimileri
ünite
bazında
ele
almayı
uygun
görmüşlerdir.
Aşağıdaki
örnekte
de
görüleceği
gibi,
Sallie
Coverly
Harkness,
klasik
ders
işleme
yöntemlerini
kullandığı
derslerin
de
olduğu
bir
haftalık
ders
programında,
STORYLİNE
YÖNTEMİ’NE
uygun
dersleri
de
haftanın
belirli
günlerine
yayarak
kullanmıştır.
Planlama: Bir STORYLİNE YÖNTEMİ programında önemli
olan,
içeriği,
öğrencilerin
kazanmasını
istediğimiz
bilgi
ve
görüşleri
kazandırıcı
etkinliklerle
düzenlemektir.
Bu
program,
değişik
düzeylerde
hangi
kategori
ve
konularda
öğrencilerin
etkileşime
sokulacağını
öngörür.
Ayrıca
öğretmenlerden
de
daha
ayrıntılı
bir
planlamayı
bekler.
Kullanışlı
olabilmesi
için
bir
öykü
teması
kısa
ve
öz,
fakat
aynı
zamanda
süreci
etkili
kılacak
bütün
öğeleri
içermelidir.
Bu
öğeleri
şu
şekilde
sıralayabiliriz:
1. Öykü
teması:
Her
bir
bölüm
tek
bir
başlıkla
belirtilmelidir.(Örneğin:
Ev,
Aile,
Okul)
2. Anahtar
sorular:
Her
bir
başlık,
o
başlıkla
ilgili
öğrencileri
harekete
geçirecek
bir
çok
soruyu
sormaya
imkan
tanımalıdır.
(Örneğin:
Ailede
kimler
var?)
3. Öğrenci
etkinlikleri:
Soruların
cevaplarını
bulduracak
çeşitli
öğrenci
etkinlikleri
düzenlenmelidir.
4.
Organizasyon:
Etkinliğe
en
uygun
organizasyona
karar
verilmelidir.
(Örneğin:
Büyük
grup,
küçük
grup,
ikişerli,
üçerli
gruplar).
5. Araç-gereçler:
Etkinliklerde
kullanılacak
araç
ve
gereçlerin
listesi
çıkarılır.
6.
Ürün
(Çıktı):
Etkinlikler
sonucu
ortaya
çıkması
beklenen
ürünler.
Bunlar
aynı
zamanda
değerlendirme
içinde
kullanılabilir
(Bell
1994:15).
